เซอร์แอนกัส วิลสัน คือ

• วิลสัน

• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซอร์     คําเรียกนําหน้าชื่ออัศวินหรือขุนนางของอังกฤษ
• ซอ     ๑ น. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ. ๒ น. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น
• อร     อะระ- น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. ( ป. , ส. ). ๒ ออน, ออระ ( กลอน ) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. ( นิ.
• แอ     ว. เล็ก, อ่อน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิลสัน     แฮร์เรียต์ วิลสัน ชาร์ลส์ ทอมสัน รีส วิลสัน จอห์น ทูโซ วิลสัน โรเบิร์ต วูดโรว์ วิลสัน อี โอ วิลสัน เอ็ดเวิร์ด ออสบอร์น วิลสัน อเล็กซานเดอร์ วิลสัน
• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• เซอร์วิส    บริการ งานบริการ
• เซอร์โทมัส รัฟเฟิลส์    เซอร์โทมัส แสตมฟอร์ด รัฟเฟิลส์
• เซอร์โทมัส ไวแอต    ไวแอต ไวแอตต์ เซอร์โทมัส ไวแอตต์
• เซอร์เอ็ดเวิร์ด วิคเตอร์ แอปเพลตัน    แอปพลีตัน เอ็ดเวิร์ด แอปพลีตัน
• เซอรีน    กรดอะมิโนเซอรีน